- GECİKMİŞ DİL KONUŞMA

Normal dil gelişimi gösteren çocuklar genelde 1 yaşına geldiğinde ilk kelimelerini söylemeye başlar. 2 yaşında iki kelimeyi birleştirip basit cümleler kurmaya başlar, dağarcığında 50 kadar kelime vardır. Sözel ifadelerin yanı sıra göz teması kurar, seslere tepki verir, gülümser, işaret eder, jest kullanır; onunla konuşulanları anlar.

Eğer bir çocuk 2 yaşından sonra dil konuşma gelişimini etkileyecek bir tanı almamasına rağmen dili anlamada zorluk çekiyorsa, işaretlerle iletişim kuruyorsa, sözcük dağarcığı yaşıtlarından beklenenden daha kısıtlı ise, jest-mimik kullanımında ve yeni kelimeler öğrenmede zorlanıyorsa, cümle kurmada zorlanıyorsa gecikmiş dil konuşmadan şüphelenilebilir.

Gecikmiş dil konuşma bazen sadece ifade edici dilde gecikme şekline, yani kendini ifade etmede görülebilirken;  bazen hem alıcı hem de ifade edici dilde gözlenebilir. Sadece ifade edici dilde gecikme yaşayan çocuklar yeni kelimeleri edinimde, cümle yapılarında ve sesletimde sorun yaşarken; her iki dil alanında gecikme görülen çocuklarda dili anlama ve sözlü dil üretiminde gecikme vardır.

Gecikmiş dil konuşma çocukları ilerleyen dönemlerde dil bozukluğu ve/veya okuryazarlık zorluğu çekme açısından risk altında olabilir.

Diğer gelişim alanlarındaki (motor gelişim, bilişsel gelişim gibi) herhangi bir sorun veya bozukluktan bağımsız olarak sadece dil gelişiminde gecikme yaşayan çocuklar birincil dil bozukluğu yaşamaktadır.

Fakat bazı gelişimsel ve sağlık durumlarının dil ve konuşma gelişiminin üzerine etkileri olabilir. İşitme kaybı, genel gelişim geriliği, bazı nörolojik sorunlar, bazı genetik bozukluklar, zihinsel yetersizlik ve otizm spektrum bozukluğu gibi belli nedenlere bağlı dil bozuklukları ikincil dil bozukluğu adı altında incelenmektedir.